Jarenlang hoorde Sandra Müller bij een charismatische beweging; wedergeboren, maar verkeerd onderwezen, zoals ze zelf zegt. Nadat bij haar de diagnose MS was gesteld, kon ze niet langer in de verpleging werken en begon ze de dwaalleer in twijfel te trekken. Ze is uitgetreden en vond een protestantse kerk. Ze bestudeerde de Bijbel en de leer van de Reformatie. Gods voorzienigheid bracht haar uiteindelijk bij de ERKWB, waar ze de verbondstheologie leerde kennen en sinds mei 2021 lid geworden is.

Ze vertelt wat het gereformeerde belijden voor haar betekent in haar leven:
‘Het geeft me helderheid en vrede. De bindende leerstellige basis is voor mij de maatstaf en het richtsnoer voor mijn geloofsleven. Het vervangt de Bijbel niet, maar bevestigt die. Naar buiten toe zorgt het voor duidelijkheid en naar binnen, in de gemeente voor stabiliteit en veiligheid. Onze predikant en ouderling zijn eraan gebonden in het onderwijs en de prediking en erkennen dat daarin het heilzame geloof wordt beschreven. Dat te weten geeft mij vertrouwen in de leiding van de kerk.

Ik heb al 16 jaar multiple sclerose, maar ik heb nooit getwijfeld aan Gods soevereiniteit en voorzienigheid. Als gelovige heb ik God lief, ben ik geroepen naar zijn raadsbesluit en weet ik dat alle dingen meewerken ten goede (Rom. 8,28). Ik mag Gods trouw en genade ervaren en voor de mensen belijden. In vreugde en verdriet wil ik Hem dienen in gehoorzaamheid, Hem verheerlijken met mijn leven en mij in Hem verheugen tot in alle eeuwigheid. De puriteinen zijn daarbij een groot voorbeeld voor mij.

De Heere heeft onze gemeente een kostbare eenheid gegeven door zijn Heilige Geest. Ik wens dat hij deze zal behouden en dat wij een levende gemeenschap blijven, elkaar aanvaarden, respecteren, liefhebben en elkaar onze zwakheden vergeven. Ik wens dat we elkaar mogen verrijken met onze verschillen.’